Η τεχνητή νοημοσύνη στην υπηρεσία της υγείας είναι το κεντρικό θέμα της εκδήλωσης «Μηχανική και τεχνητή νοημοσύνη στην υπηρεσία της ιατρικής: από τον Covid-19 στη νόσο του Πάρκινσον», που διοργανώθηκε από το Τάγμα Μηχανικών της Επαρχίας της Ρώμης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Rome Tor Vergata, Voicewise spinoff του Πανεπιστημίου της Ρώμης Tor Vergata. Οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης πολλαπλασιάζονται σε όλους τους τομείς, από τη διάγνωση έως τη χειρουργική, από την ανάπτυξη φαρμάκων μέχρι την αποκατάσταση και προορίζονται να αναπτυχθούν.

Σύμφωνα με έρευνα της Frost & Sullivan’s, η αγορά της τεχνητής νοημοσύνης στην υγειονομική περίθαλψη θα αξίζει φέτος 6 δισεκατομμύρια δολάρια, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 68%. Εκτιμάται ότι έως το 2025 θα σημειωθεί ετήσια ανάπτυξη 41,7%.
Τη χρονιά της πανδημίας, κινητήριος παράγοντας ήταν η υιοθέτηση τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης από φαρμακευτικές και βιοτεχνολογικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο για την επιτάχυνση των διαδικασιών ανάπτυξης εμβολίων ή φαρμάκων κατά του Covid-19. Στην πραγματικότητα, οι συνεργασίες μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών και εταιρειών τεχνολογίας έχουν πολλαπλασιαστεί, με στόχο την ανάλυση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων και την ανακάλυψη νέων συσχετίσεων για την ταχύτερη ανάπτυξη χρήσιμων φαρμάκων.

Το Πανεπιστήμιο της Ρώμης Tor Vergata με το Voicewise spinoff είναι πρωτοπόρος στην Ιταλία στη μελέτη παθολογιών μέσω ανάλυσης ομιλίας. Η φωνή εξαρτάται από τη φυσιολογική, ψυχολογική και παθολογική κατάσταση. Ένας ψηλός άνθρωπος έχει φωνή που διακρίνεται από αυτή ενός κοντού ατόμου, όπως μια φωνή ευφορίας μπορεί να διακριθεί από μια καταθλιπτική και, εδώ το πιο σημαντικό, ένα άτομο που πάσχει από ορισμένες παθολογίες σε σύγκριση με ένα «υγιές» άτομο. Υπάρχει η γρίπη που κάνει τη φωνή ρινική ως ιογενή λοίμωξη και υπάρχει πνευμονία που αποκαλύπτει ο γιατρός από τον ήχο που ακούει βάζοντας το αυτί στην πλάτη του ασθενούς κάνοντάς τον να βήχει ή να πει «τριάντα τρία». Αλλά υπάρχουν πολυάριθμες παθολογίες που δεν φαίνεται να αλλάζουν τη φωνή στο ανθρώπινο αυτί.

Στην πραγματικότητα, ο ήχος των κατάλληλων φωνητικών εργασιών, που αναλύονται με κατάλληλους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, μπορεί να τονίσει χαρακτηριστικά που είναι ειδικά για ορισμένες παθολογίες, που αποδίδονται σε αλλοιωμένες καταστάσεις της φωνητικής συσκευής ή στην ψυχική κατάσταση.

Μεταξύ των πρώτων μπορούμε να αναφέρουμε την ιογενή λοίμωξη από τον Covid-19 (που «επηρεάζει» τους πνεύμονες και τους αεραγωγούς), ή τη δυσφαγία (αιτία δυσκολίας στην κατάποση). Μεταξύ των τελευταίων μπορούμε να αναφέρουμε το Πάρκινσον (που αλλοιώνει τη λειτουργία των υποψηφίων μυών για την ομιλία) ή το Αλτσχάιμερ (που κάνει την ομιλία πιο «μικτή» και επομένως λιγότερο «καταληπτή»).
Χάρη στους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης που εφαρμόζονται στη φωνητική ανάλυση, είναι επομένως δυνατή η ανάπτυξη εφαρμογών και λύσεων που σε «πραγματικό χρόνο» μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για την υποστήριξη του γιατρού στη διάγνωση, στην παρακολούθηση αποκατάστασης, στον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων και των θεραπειών .

«Ο στόχος – είπε η Carla Cappiello, Πρόεδρος του Τάγματος των Μηχανικών της Ρώμης – πρέπει να είναι να ωθήσουμε το σύστημα υγείας να εξελιχθεί σε ένα οικοσύστημα. Ένα οικοσύστημα που πρέπει να σκεφτόμαστε, να δημιουργούμε, να χτίζουμε μέρα με τη μέρα. Η Ιατρική και η Τεχνολογία είναι δύο κόσμοι που έχουν ακόμα μεγάλη δυσκολία να συναντηθούν. Εταιρείες, νεοφυείς επιχειρήσεις, επιστημονική έρευνα, πανεπιστήμια και γιατροί λειτουργούν πολύ συχνά σε στεγανά διαμερίσματα».

Σύμφωνα με τον Cappiello, «χρειάζεται ένα ολιστικό όραμα για την υγεία εμπνευσμένο από την ανταλλαγή γνώσης. Σήμερα έχουμε τις τεχνολογίες και δυνητικά έχουμε και τους πόρους με το PNRR, αρκεί να θέσουμε σε εφαρμογή τα κατάλληλα έργα για να τα χρησιμοποιήσουμε. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν εφικτά εάν υπάρχει ευαισθησία για το θέμα από πλευράς πολιτικών, τεχνικών και επιχειρηματιών», καταλήγει.